Uitsluitingsgronden zijn criteria die een aanbestedende dienst hanteert om inschrijvers uit te sluiten van deelname aan een aanbesteding. Deze kunnen betrekking hebben op strafbare feiten, zoals fraude of corruptie, of niet-nakoming van verplichtingen, zoals belastingschulden. Het doel is om integere en betrouwbare partijen te selecteren voor overheidsopdrachten.
Wat zijn uitsluitingsgronden?
Dwingende uitsluitingsgronden
Mag u wel inschrijven? Voor Europese openbare aanbestedingen gelden ‘dwingende uitsluitingsgronden’. De meeste aanbesteders vragen u een Uniform Europees Aanbestedingsdocument (UEA) in te vullen. Dat vindt u bij de aanbestedingsdocumenten; in sommige gevallen vult u het in via het aanbestedingsplatform zelf. Let goed op: loop alle keuzes zorgvuldig na en controleer of u een ‘natte ondertekening’ moet plaatsen (met de pen). Daarnaast moet u een Gedragsverklaring aanbesteden (GVA) hebben of aanvragen, als bewijsstuk dat uitsluitingsgronden op u niet van toepassing zijn. U vraagt zo’n GVA meteen aan bij Justis: digitaal of via een formulier. In beide gevallen kan de aanvraag namelijk weken in beslag nemen.
Facultatieve uitsluitingsgronden
Naast de dwingende uitsluitingsgronden kunnen nog ‘facultatieve’ uitsluitingsgronden genoemd worden. Die vindt u in de aanbestedingsleidraad. Ook hiervoor dient u bewijsstukken in om aan te tonen dat de uitsluitingsgronden niet voor u gelden. Voorbeelden van facultatieve uitsluitingsgronden zijn: niet ingeschreven zijn in een beroepsregister, niet gecertificeerd zijn of niet beschikken over een vereiste vergunning.
Knock-outcriteria
Dwingende en facultatieve uitsluitingsgronden inclusief eventuele (minimum)geschiktheidseisen uit de aanbestedingsleidraad fungeren als knock-outcriteria. Hoe aantrekkelijk uw plan van aanpak of bid ook is, u komt niet in aanmerking voor gunning als deze knock-outcriteria op u van toepassing zijn.